Het Jebbink 11A

Het Jebbink 11A

De Eikenhof

Toen de meer dan 100 jaar oude woning van notaris van Haeften aan de Zutphenseweg 38 (zie ook de publicatie hiervan) werd verkocht, kocht de koper tevens het meer dan 1 hectare grote bos aan de achterzijde. De eeuwenoude boomkruinen in dat bos waren toen ruim bezaaid met kraaiennesten, waardoor het bos in de volksmond de bijnaam 'kraaienbos' had gekregen. De linkerzijde van het bos bestond toen uit een modderig pad, dat vlak langs de garage van 'De Elshof' liep.

De achter de woning liggende wijk moest nog ontwikkeld worden. Dat werd het zogenaamde Boonkplan. Onderdeel daarvan was de onteigening van ongeveer de helft van het bos, omdat diagonaal een weg door het oude bos werd gepland. Hiervoor was het ook noodzakelijk dat een 20-tal dikke eiken werden gekapt. Het was een operatie die in de huidige tijd onmogelijk zou zijn, gezien het verlies van de vele  monumentale bomen. Het was echter toen 1970 en het belang lag bij de gemeente. Op de foto 1963 Aanleg De Boonk detail: In zwart de Zutphenseweg en het zandpad naast ’t Elshof. Duidelijk is te zien dat het oorspronkelijke perceel van Jhr. van Haeften diagonaal werd doorgesneden door de nieuwe weg De Boonk.

Gezien de vele grond die ingeleverd moest worden, werd bedongen dat een ongeveer gelijke oppervlakte aan de achterzijde, naast het bos, werd verkregen. Dit werd overeengekomen en het kale akkerland werd vervolgens vol geplant met kleine dennenboompjes. Ook was overeengekomen dat op het extra stuk grond gebouwd mocht worden. Formeel werd dit 'bevestigd' door het betalen van precario voor aansluiting op het gemeenteriool. Eigenlijk onnodig omdat er geen woning stond.

Toen het pand aan de Zutphenseweg 38 verkocht werd, kwam de grond aan het Jebbink tevens in de verkoop, uiteraard als bouwperceel. De gemeente Vorden verbood echter de bouw van een woning op deze plek, daarbij ook aanhalende dat men geen bouw op deze kwetsbare bosplek wilde en bovendien de dennen te groot waren om te kappen. Het verlies van natuurschoon wilde men niet. Dat het kappen van dikke eiken geen probleem was in de tijd dat men er zelf belang bij had, was 'niet relevant' vond men.

Echter, na enig juridisch 'heen en weer' moest men bakzeil halen zodat villa Eikenhof gebouwd kon worden op de plaats waar de dennen stonden. De naam van de woning verwijst naar de nog steeds aanwezige oude eiken op het naastliggende perceel.